บทพระราชนิพนธ์กลอนดอก สร้อย ของสมเด็ขพระเทพฯ
"แผ่นเอ๋ยแผ่นดิน ในแถบนี้ไซร้กว้างหนักหนา
แลดูไกลสุดลูกหูลูกตา ล้วนไร่นาเขียวขจีพงพีไพร
เหมือนมารดาเลี้ยงบุตรให้สุขศรี แผ่นดินนี้นี่แหล่ะข้าอาศัย
ข้าตั้งจิตสนองเขตประเทศไทย รักษาให้ยืนอยู่คู่ฟ้าเอย"
~~~ รปม.สนองเขตประเทศไทย รักษาให้ยืนอยู่คู่ฟ้าเอย ~~~
ด้วยเหล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นักศึกษา รปม.3 วิทยบริการเฉลิมพระเกียรติจังหวัดลพบุรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น